Características do galego medieval

 

Unha das características fundamentais do galego medieval é a inestabilidade ortográfica e a varibilidade lingüística.

Vexamos a continuación de forma máis precisa en que consisten estas características.

ORTOGRAFÍA E FONÉTICA:

1. Abundancia de hiatos: veer, seer, leer...

2. Existencia de vogais nasais que marcan a perda dun – n – intervocálico latino: mao, irmao, razoes, boa,...

3. Complexo sistema de sibilantes: xordas sonoras

- ss – (nosso) - s – (casa)

c, ç /ts/(braço, cervo) z /dz/ (fazer)

x (deixar) j, g (ja, gente)

4. Consonantes palatais: o ñ aparece nos textos medievais como nh, nn, ni. 

 O ll figura nestes textos como lh, li ou ll.

5. Vacilación ortográfica entre b/v.

 

MORFOLOXÍA

6. Os substantivos rematados en – or, - es, -ol e -ante tiñan a mesma forma para masculino e feminino: o/a senhor, o/a pastor...

7. Algúns verbos da 2ª conxugación fan o participio en – udo: perdudo, sabudo...

8. Existencia de tempos verbais compostos: avía feito.

9. O verbo “aver”posuía o significado de ter.

10. Existencia de pronomes mesoclíticos: banhar-nos-emos.

SINTAXE

11. Uso de posesivos sen artigo.

12. Anteposición do pronome átono.

LÉXICO

13. Utilización de provenzalismos, galicismos e palabras hoxe arcaicas: vegada= vez, assaz=bastante, solaz=pracer, guisa= maneira, fossado= guerra, tolher= quitar, coller, eire=onte, cras=mañá, cobra= estrofa...